Hij maakt onze botten sterk

Het is alweer een tijd geleden sinds corona. Eigenlijk is het niet meer de bedoeling dat je hierover een blog schrijft😉. Toch leven we in een tijd na corona, en deze periode heeft mijn geloofsleven opnieuw gevormd. Zo gevormd dat er vanuit deze tijd het verlangen ontstond om “Wachten op God” een plek te geven in Noord-Friesland. Lees hier waarom.

Toen het coronavirus uitbrak en het nieuws kwam dat alles op slot ging, schrok ik net zoals iedereen. Tegelijkertijd voelde ik de drang om direct actie te ondernemen: ‘nu moeten we als kerk opstaan’. Er werden oproepen gedaan om boodschappen te halen voor oudere mensen, een nationaal applaus werd gevraagd, en mensen konden zich massaal als vrijwilliger aanmelden om te ondersteunen waar nodig was. Als jeugdwerker ging ik meteen bedenken wat ik zou kunnen doen voor de tieners, zoals video’s opnemen en online gespreksgroepen organiseren. Maar naarmate de tijd verstreek, merkte ik dat ik steeds chagrijniger werd. Thuiszitten, mijn oudste twee kinderen helpen met huiswerk (iets wat ik niet zo goed kan), en de aandacht vragen van de jongste twee, dwongen mij tot aanpassing aan nieuwe situaties. Ik kon niet geven wat ik wilde geven, en ik moest opnieuw ontdekken hoe ik God kon zoeken.

Voor mijn werk spreek ik regelmatig voor groepen, leid ik aanbidding en begeleid ik gespreksgroepen. Tijdens de voorbereidingen van die activiteiten ben ik altijd veel met God bezig. Dan heb ik momenten dat ik bewust God aan het zoeken ben. Maar doordat al die activiteiten wegvielen, moest ik opnieuw ontdekken hoe mijn relatie met God in elkaar zat. Tijdens een livestream van Royal Mission sprak ds. Benard Terlouw over de volgende tekst: Jesaja 58:11 ‘En de Here zal u voortdurend leiden.’ De HEER zal je voortdurend leiden, je verkwikken in dorre streken, en je botten sterk en krachtig maken. Je zult zijn als een goed bevloeide tuin, als een bron waarvan het water nooit opdroogt. Een prachtige belofte: dat God ons voortdurend zal leiden, bij ons in elk moment van blijdschap en verdriet. God is degene die ons te eten en te drinken geeft als we honger of dorst hebben.

Ik werd gegrepen door die ene zin waarin staat dat God onze botten sterk wil maken. Het was alsof de Heilige Geest mijn ogen opende, me hielp herinneren wat ik even kwijt was. Ik besefte weer dat ik geen samenkomsten nodig heb om dichter bij God te komen. Laat me dit uitleggen met een voorbeeld. Sinds de coronapandemie ben ik behoorlijk wat kilo’s aangekomen; de bekende corona-kilo’s hebben mij helaas niet overgeslagen. Daarom heb ik me ingeschreven bij de sportschool. Als ik na een dag trainen de volgende ochtend wakker word, voel ik echt spierpijn. Daardoor weet ik dat ik mijn lichaam heb getraind en het sterker wordt. Door naar de kerk te gaan, samenkomsten te bezoeken, preken te luisteren en bemoedigd te worden, trainen we ons geloof. Maar iets wat je niet kunt trainen zijn je botten, terwijl je botten de basis zijn van een sterk lichaam. Zonder stevige botten zak je als een zak aardappels in elkaar, breek je het ene na het andere ledemaat. Maar God zegt: “Ik maak jouw botten sterk en krachtig.” God heeft geen sportschool, geen gebouw, geen samenkomsten en geen conferenties nodig om onze botten sterker te maken. God heeft jou alleen nodig om je botten sterker te maken.

We kunnen verlangen naar het normale kerkleven, samenkomsten, maar Gods verlangen gaat niet uit naar de samenkomsten. Gods verlangen gaat uit naar jou. Hij wil jouw botten sterk en krachtig maken. Natuurlijk zijn samenkomsten mooi en goed, maar Gods verlangen gaat altijd naar jou uit. Laat je weer vinden door Jezus. Laat Jezus je personal trainer zijn. Een betere vind je niet.

Door: Andre van der Meer

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *